W dniu 28 listopada 2015 r. zmarł w wieku 83 lat nasz serdeczny Kolega dr inż. Aleksander Kopeć, długoletni Przewodniczący Rady SIMP, Przewodniczący Zarządu Głównego SIMP, Prezes Honorowy SIMP, Członek Honorowy Stowarzyszenia.
W 1989 roku był jednym z inicjatorów powstania Związku Zawodowego Inżynierów i Techników.
Notka biograficzna
Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej (1957). Tytuł doktora nauk ekonomicznych uzyskał w 1978 r. Pracował w Świdnickich Zakładach Artykułów Technicznych, Świdnickiej Fabryce Urządzeń Przemysłowych i Fabryce Wagonów „Świdnica”.
Następnie był dyrektorem Dolnośląskich Zakładów Wytwórczych Maszyn Elektrycznych „Dolmel”, a w 1970 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego, najpierw jako podsekretarz stanu odpowiedzialny za rozwój nauki, techniki i przemysłu, a później minister i w latach 1980-1981 wiceprezes Rady Ministrów.
Uczestniczył w negocjacjach i decyzjach zakupu 198 licencji z krajów zachodnich, w rozwoju przemysłu samochodowego, środków transportu i ciągników. Brał udział w rozwoju przemysłu elektronicznego, elektrotechnicznego, automatyki przemysłowej, maszyn budowlanych, środków produkcji i szybkim rozwoju przemysłu specjalnego – obronnego.
Aktywny uczestnik przemian społeczno-politycznych w latach 80-tych XX wieku.
Był sygnatariuszem porozumień jastrzębskich z 3 września 1980 r.
Przez 55 lat działacz ruchu naukowo-technicznego inżynierów i techników w STOP i SIMP.
W 1973 r. został wybrany wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego SIMP, a w 1987 r. przewodniczącym Zarządu Głównego SIMP kadencji lat 1987-1990.
Aktywny współorganizator i realizator odbudowy Zamku Leszczyńskich w Rydzynie na potrzeby domu pracy twórczej SIMP. Brał także aktywny udział w powstaniu Domów Mechanika w Koszalinie, Gorlicach i Lublinie.
W latach 1976-1982 prezes Naczelnej Organizacji Technicznej. Przewodniczył Komitetowi Organizacyjnemu XX Kongresu Techników Polskich. Później był realizatorem wielu podstawowych wniosków dotyczących współdziałania władz państwowych z NOT, specjalizacji zawodowych i roli środowiska technicznego w życiu kraju.
Do 1987 r. członek Komitetu Wykonawczego Światowej Federacji Organizacji Inżynierskich WFEO.
W latach 1983-85 pełnił z wyboru funkcję członka Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie PRL. Od 1980 r. do 1989 r. był członkiem Komisji Reformy Gospodarczej, a także członkiem Komitetu Nauki Techniki i Postępu Technicznego.
Jest autorem blisko 140 artykułów i publicznych wystąpień na tematy naukowo-techniczne i gospodarcze oraz autorem 10 książek naukowych poświęconych roli środowiska inżynierskiego w okresie transformacji ustrojowej.
W 2010 r. odznaczony Diamentową Odznaką Honorową NOT nr 4.